തിരിച്ചറിവുകൾ ...

കുറ്റം കുറ്റമായി തന്നെ നിൽക്കട്ടെ...തിരുത്താൻ നിൽക്കുന്നില്ല...മടുപ്പിന്റെയും വെറുപ്പിന്റെയും കരിമ്പടം പുതച്ചു കിടന്നുറങ്ങുകയാണ്... ആരോടും പരിഭവമില്ലാതെ.. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ആരോടാണ് പരിഭവിക്കേണ്ടത്.. കുറ്റം മുഴുവൻ തന്റേത് തന്നെ...തിരിച്ചറിയുന്നു...

മറവി ബാധിക്കാത്ത, എല്ലാം വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്ന മറ്റൊരു ലോകം തേടാൻ കൊതിയാകുന്നു..കുറ്റവും ശിക്ഷയുമില്ല.. പഴിയും പരിഭവുമില്ല...സ്നേഹവും നന്മയും മാത്രമുള്ള ഒരു ലോകം...ഓരോ മനസ്സിലും പിഞ്ചു കുഞ്ഞിൻ്റെ നിഷ്കളങ്കത മാത്രം.. അങ്ങനെയൊരു ലോകത്തിൽ ഒരു കുഞ്ഞുപൂവായി മാറാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ...അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ചിത്രശലഭമായി മാറിയിരുന്നെങ്കിൽ.. ഈ കൊച്ചു ഭൂമിയിലെ ചെറിയ ജീവിതം എന്തിനിങ്ങനെ ആർക്കോ വേണ്ടി തള്ളിനീക്കണം..വേണ്ട,വയ്യ..ഇനിയില്ല..ജീവിതം വെറുതെയങ്ങനെ ജീവിച്ചു തീർക്കേണ്ടതല്ല...

ഇനി തിരമാലകൾ പറയട്ടെ ...

എഴുതി തുടങ്ങാൻ ആഗ്രഹിച്ചു..പക്ഷെ കഴിഞ്ഞില്ല ... ഒടുവിൽ ഇറങ്ങി തിരിച്ചു...യാത്ര പറയാൻ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത മനസുള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രം.. ഇനിയും ഏറെ ദൂരെ പോവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.. നിറയെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ മാത്രമുള്ള ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക്.. പറക്കാൻ കഴിയുന്ന, ആരും ശല്യം ചെയ്യാനില്ലാത്ത..എന്നും ഹോളി ആഘോഷിക്കുന്ന  സുന്ദരമായ ലോകത്തേക്ക്.. 


ഒരിക്കൽ എവിടെയോ വെച്ചു മറന്നു പോയ സ്വപ്നം കാണാനുള്ള  മനസ്സിനെ വീണ്ടും പൊടിതട്ടി ഉണർത്തിഎടുത്തു .. 
എന്തിനായിരുന്നു ആ നല്ല നിമിഷങ്ങളെ വേണ്ടെന്നു വെച്ചു ഉൾവലിഞ്ഞു പോയത്..വീണ്ടും ഒരു തിരിച്ചു വരവിനു വേണ്ടിയായിരുന്നോ ? എങ്കിൽ തെറ്റി .. ജീവിതത്തിൽ ചെയ്ത ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റാണു അതെന്നു തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...
ഒടുവിൽ ഭൂമിക്കു ഭാരമായി നിൽക്കേണ്ടി വന്നപ്പോൾ  ചുറ്റും കടൽ ഇരമ്പം മാത്രം കേൾക്കാമായിരുന്നു ...

ഒടുവിൽ ആരോടെന്നില്ലാതെ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു .. ''എനിക്ക് വേണ്ടി ഈ ലോകം കതോർക്കണം ..'' പക്ഷെ  മടങ്ങി വരാമെന്ന് പറയാൻ മറന്നു.. ഒരു തേങ്ങൽ മാത്രം ഈ ലോകം  കേട്ടു.. പിന്നെ കടൽ ഇരമ്പം മാത്രമായിരുന്നു കേട്ടത്...