എനിക്ക് ഞാന്‍ ആവാനേ കഴിയു എന്ന് നാഴികയ്ക്ക് നാല്‍പ്പതു വട്ടം പറയുമ്പോഴും ഞാന്‍ മാറുകയാണ്. ആര്‍ക്കോ വേണ്ടി. ഇത് ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നതല്ല. എന്തിനാണ് ഞാന്‍ മാറുന്നത്? അറിയില്ല. എന്‍റെ ജീവിതം
എങ്ങനെയാവണമെന്ന് ഞാനാണ്‌ തീരുമാനിക്കേണ്ടത് എന്ന് പലരുമായി തര്‍ക്കിക്കുമ്പോഴും ഒരു
നൂല്‍പാലം പോലെ എന്‍റെ മനസ്സ് ആടിക്കളിക്കുകയാണ്.
എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ ഒരു പുച്ഛം തോന്നി പോവുന്നു. ഞാന്‍ ഞാനല്ലാതാവുമ്പോള്‍ അത് ഒരു ചതിയല്ലേ ??? എന്‍റെ മനസ്സാക്ഷിയെ ഞാന്‍ വഞ്ചിക്കുകയല്ലേ ? പക്ഷെ ആര്‍ക്കു വേണ്ടി? എന്തിനു വേണ്ടി?
അടുക്കുന്നവര്‍ക്ക് മുന്നില്‍ എന്‍റെ ജീവിതം മൂടി വെക്കാറില്ല. എനിക്കതിനു കഴിയില്ല. അത് കൊണ്ടു തന്നെ ഞാന്‍ എന്താണെന്നു എന്നെ
അടുത്തറിയുന്നവര്‍ക്ക് മാത്രമല്ല, അത്ര
അടുപ്പമില്ലാത്തവര്‍ക്ക് കൂടി അറിയാം. പക്ഷെ ഏറ്റവും അടുത്ത സുഹൃത്തിനു പോലും പലപ്പോഴും എന്നെ മനസ്സിലാക്കാന്‍
പറ്റിയിട്ടില്ല എന്നത് ഞാന്‍ വേദനയോടെ പലപ്പോഴും
തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് . അവിടെയാണ് എന്‍റെ പരാജയം ഞാന്‍ കാണുന്നത്.
എനിക്ക് ഞാന്‍ തന്നെയാവണം. മുന്നില്‍ വരുന്ന പ്രതിബന്ധങ്ങളെ തരണം ചെയ്യാന്‍ എനിക്ക് കഴിയും . വാക്ക് തന്നും മറ്റും എനിക്ക് ആശ്വാസ
വചനങ്ങള്‍ തന്നവരില്‍ എത്ര പേര്‍
ആത്മാര്‍ത്ഥതയുള്ളവര്‍ ആണെന്ന് അറിയില്ല. പക്ഷെ ഇനി ഒരു കാര്യം തീര്‍ച്ച. എന്‍റെ ജീവിതം ഒരു തുറന്ന പുസ്തകമാക്കി
പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാന്‍ എനിക്ക് സൗകര്യമില്ല ...
No comments:
Post a Comment